گوشواره گیلاس

دانلود پرسشنامه , پرسشنامه های روانشناسی , پرسشنامه مدیریت , سایت پرسشنامه, پرسشنامه های استاندارد

گوشواره گیلاس

دانلود پرسشنامه , پرسشنامه های روانشناسی , پرسشنامه مدیریت , سایت پرسشنامه, پرسشنامه های استاندارد

دانلود مقاله دوستی

دانلود مقاله دوستی

دانلود-مقاله-دوستیلینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 13 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏ 
‏مقدمه‏‌
‏دوستی‌ یکی‌ از موضوعات‌ مهم‌ اخلاقی‌ و اجتماعی‌ است‌ که‌ حجم‌ زیادی‌از سخنان‌ امام‌ عل‏ی(ع)‏ را به‌ خود اختصاص‌ داده‌ است‌. در کلمات‌ گرانبهای‌آن‌ حضرت‌ با دو نوع‌ دوستی‌ رو به‌ رو هستیم‌: دوستی‌ با خدا و دوستی‌ بامردم‌.
‏در این‌ دفتر، مسائل‌ زیر پیگیری‌ می‌شود:
‏1. اجتماعی‌ بودن‌ انسان‌، ضرورت‌ و اهمیّت‌ دوستی‌ و نقش‌ آن‌ درسرنوشت‌ بشر
‏2. رازهای‌ پیدایش‌ و بقای‌ دوستی‌
‏3. آفات‌ دوستی‌
‏4. صفات‌ و ویژگی‌های‌ دوستان‌ شایسته‌ و ناشایسته‌
‏5. حقوق‌ دوستی‌.
‏اجتماعی‏‌‏ بودن‏‌‏ انسان‏‌
‏ 
‏انسان‌ بعد از تولّد در محیط‌های‌ مختلف‌ قرار می‌گیرد. هر محیطی‌به‌ گونه‌ای‌ در رشد و شکوفایی‌ استعدادهای‌ انسان‌ مؤثر است‌. اجتماع‌ یکی‌ ازاین‌ محیط‌ها به‌ شمار می‌آید.
‏اجتماعی‌ بودن‌ انسان‌ ریشه‌ در زمانی‌ بسیار دور از حیات‌ او دارد. تا آن‌ جاکه‌ تاریخ‌ نشان‌ می‌دهد انسان‌ همواره‌ به‌ صورت‌ اجتماعی‌ می‌زیسته‌ است‌.بنابراین‌، می‌توان‌ گفت‌ جز افراد استثنایی‌ که‌ در هر زمان‌ نمونه‌های‌ اندکی‌ ازآن‌ها به‌ چشم‌ می‌خورد، در هیچ‌ دورانی‌ بشر به‌ صورت‌ انفرادی‌ زندگی‌ نکرده‌است‌.
‏پس‌ می‌توان‌ گفت‌ انسان‌ موجودی‌ است‌ اجتماعی‌؛ موجودی‌ که‌ دوستی‌ وانس‌ با دیگران‌ از ضرورت‌های‌ سازمان‌ وجودی‌ او به‌ شمار می‌آید. بنابراین‌،در محیط‌ جامعه‌ برای‌ خود دوستانی‌ بر می‌گزیند تا در غم‌ و شادی‌ و رفع‌مشکلات‌ روحی‌ و مادی‌ یاری‌اش‌ کنند. حضرت‌ علی‌(ع) می‌فرماید:
‏غریب‌ کسی‌ است‌ که‌ او را دوست‌ نباشد.
‏احساس‌ نیاز به‌ معاشرت‌ صمیمانه‌ و همدلی‌ و همراهی‌ با دیگران‌، علاوه‌ براین‌ که‌ یکی‌ از جلوه‌های‌ زندگی‌ اجتماعی‌ به‌ شمار می‌رود، ندایی‌ برخاسته‌ ازاعماق‌ وجود انسان‌ است‌. هیچ‌ انسانی‌ با قطع‌ پیوندهای‌ دوستانه‌ و گوشه‌گیری‌احساس‌ آرامش‌ نمی‌کند. انزواطلبی‌ نوعی‌ بیماری‌ است‌ که‌ اسلام‌ پیروانش‌ رااز آن‌ باز داشته‌ است‌.
‏شاید فقط‌ یک‌ مورد برای‌ ترجیح‌ عزلت‌ و کناره‌گیری‌ بر معاشرت‌ با مردم‌وجود داشته‌ باشد و آن‌ در صورتی‌ است‌ که‌ فرد، بسیار سست‌ اراده‌، تأثیرپذیرو همنشینانش‌ بسیار فاسد باشند. به‌ نظر می‌رسد، روایات‌ ستایندة‌ عزلت‌ وکناره‌گیری‌ از مردم‌ دربارة‌ این‌ گروه‌ و موقعیت‌ ویژه‌ صادر شده‌ است‌؛ یعنی‌هر گاه‌ معاشرت‌ سبب‌ شود انسان‌ از یاد خدا باز بماند یا دچار معصیت‌ شود، به‌یقین‌ باید از آن‌ دست‌ کشید و تنهایی‌ را برگزید. علی‌(ع) می‌فرماید:
‏به‌ تنهایی‌ مأنوس‌تر باش‌ تا به‌ همدمان‌ بد.        
از همنشین‌ و رفیق‌ بد دوری‌ کنید؛ زیرا او رفیق‌ خود را فاسد و هلاک‌ می‌کند.
 
‏ 
‏اهمیّت‏‌‏ انتخاب‌‏ دوست‏‌‏ و نقش‏‌‏ آن‏‌‏ در سرنوشت‏‌‏ انسان‏‌
‏ 
‏یکی‌ از اساسی‌ترین‌ مسائل‌ در سرنوشت‌ انسان‌ انتخاب‌ دوست‌ است‌. این‌مهّم‌، از مشکل‌ترین‌ اموری‌ است‌ که‌ انسان‌ در طول‌ حیات‌ خود با آن‌ سر و کاردارد. چه‌ بسا دوستانی‌ که‌ انسان‌ را به‌ اوج‌ عزّت‌ و خوشبختی‌ می‌رسانند و چه‌بسیارند دوستانی‌ که‌ فرد را از اوج‌ عزّت‌ به‌ ورطة‌ بیچارگی‌ و بدبختی‌می‌کشانند. اهمیّت‌ انتخاب‌ دوست‌ و نقش‌ آن‌ بر کسی‌ پوشیده‌ نیست‌. دراهمیّت‌ این‌ موضوع‌ همین‌ نکته‌ کافی‌ است‌ که‌ در روز قیامت‌ عده‌ای‌ به‌ شدت‌اندوهگین‌ و ناراحتند و از این‌ که‌ در دنیا افراد منحرف‌ را به‌ دوستی‌برگزیده‌اند، افسرده‌اند:
‏و به‌ خاطر بیاور روزی‌ را که‌ ظالم‌ دست‌ خویش‌ را از شدت‌ حسرت‌ به‌دندان‌ می‌گیرد و می‌گوید: ای‌ کاش‌ با رسول‌ خدا راهی‌ برگزیده‌ بودم‌.ای‌ وای‌ بر من‌! کاش‌ فلان‌ ]شخص‌ گمراه‌[ را دوست‌ خود انتخاب‌نکرده‌ بودم‌! او مرا از راه‌ حق‌ گمراه‌ ساخت‌ بعد از آن‌ که‌ آگاهی‌ به‌ سراغ‌من‌ آمده‌ بود و شیطان‌ همیشه‌ خوار کنندة‌ انسان‌ بوده‌ است‌.
‏این‌ آیات‌ شأن‌ نزولی‌ دارد که‌ بسیار آموزنده‌ است‌. در عصر پیامبر(ص) دودوست‌ِ مشرک‌ به‌ نام‌های‌ عقبه‌ بن‌ ابی‌ و ابی‌ ابن‌ خلف‌ زندگی‌ می‌کردندهرگاه‌ عقبه‌ از سفر می‌آمد، غذایی‌ ترتیب‌ می‌داد و اشراف‌ قومش‌ را دعوت‌می‌کرد. او در عین‌ حال‌ دوست‌ داشت‌ به‌ محضر پیامبر(ص) برسد؛ هر چنداسلام‌ را نپذیرفته‌ بود. روزی‌ از سفر آمد. طبق‌ معمول‌ غذایی‌ ترتیب‌ داد؛دوستان‌ را فراخواند و در ضمن‌ از پیامبر اسلام‌(ص) نیز دعوت‌ کرد.
‏رسول‌ خدا(ص) فرمود: من‌ از غذای‌ تو نمی‌خورم‌ تا به‌ وحدانیت‌ خدا ورسالت‌ من‌ شهادت‌ دهی‌.
‏عقبه‌ شهادتین‌ را به‌ زبان‌ جاری‌ کرد. وقتی‌ این‌ خبر به‌ گوش‌ دوستش‌ ابی‌رسید، گفت‌: ای‌ عقبه‌، از آیینت‌ منحرف‌ شدی‌؟
‏او گفت‌: نه‌، به‌ خدا سوگند منحرف‌ نشدم‌؛ مردی‌ بر من‌ وارد شد که‌ حاضرنبود جز با شهادتین‌ گفتن‌ من‌، از غذایم‌ بخورد. من‌ شرم‌ داشتم‌ او از سفرة‌ من‌برخیزد بی‌ آن‌ که‌ غذا بخورد، بدین‌ سبب‌ شهادت‌ دادم‌!
‏ابی‌ گفت‌: هرگز از تو راضی‌ نمی‌شوم‌ مگر این‌ که‌ در برابرش‌ بایستی‌ وسخت‌ توهین‌ کنی‌!
‏عقبه‌ این‌ کار را کرد و مرتد شد. او سرانجام‌ در جنگ‌ بدر در صف‌ کفاربه‌ قتل‌ رسید. دوستش‌ ابی‌ نیز در جنگ‌ احد کشته‌ شد.
‏بی‌شک‌ عوامل‌ مختلفی‌ که‌ دوست‌ از اهم‌ّ آن‌ها به‌ شمار می‌آید، درشکل‌گیری‌ شخصیت‌ انسان‌ مؤثر است‌؛ زیرا آدمی‌ ناخود آگاه‌ تأثیر می‌پذیردو بخش‌ مهمی‌ از افکار و صفات‌ اخلاقی‌اش‌  را از دوستانش‌ می‌گیرد. علی‌(ع)می‌فرماید:
‏هر گاه‌ وضع‌ کسی‌ بر شما مشتبه‌ شد و دین‌ او را نشناختید، به‌ دوستانش‌نظر کنید. اگر اهل‌ دین‌ و آیین‌ خدا باشند، او نیز پیرو آیین‌ خدا است‌؛و اگر بر آیین‌ خدا نباشند، او نیز بهره‌ای‌ از آیین‌ خدا ندارد.
‏انتخاب‌ دوست‌ در هر مرحله‌ از زندگی‌ مهم‌ است‌ و در دوران‌ جوانی‌ ونوجوانی‌ بسیار مهم‌تر. مسائل‌ و دشواری‌های‌ ناشی‌ از بلوغ‌ و جوانی‌ از کمیت‌و کیفیتی‌ برخوردار است‌ که‌ بسیاری‌ از روان‌شناسان‌ معتقدند خوشبختی‌ یابدبختی‌ انسان‌ تا اندازة‌ بسیار زیادی‌ در این‌ دوران‌ رقم‌ زده‌ می‌شود. چه‌بسیارند جوانانی‌ که‌ در خانوادة‌ مذهبی‌ به‌ دنیا آمده‌اند، امّا به‌ علّت‌ عدم‌ توجّه‌در انتخاب‌ دوست‌ به‌ انحراف‌ کشیده‌ شده‌ و حیثیت‌ خانوادگی‌ خود را لکّه‌دارساخته‌اند. مصداق‌ بارز این‌ امر پسر حضرت‌ نوح‌(ع) است‌ که‌ به‌ علّت‌ معاشرت‌با دوستان‌ بد در گرداب‌ گمراهی‌ غلتید. علی‌(ع) می‌فرماید:
‏از پیشینیان‌ خود پند گیرید، پیش‌ از آن‌ که‌ پسینیان‌ از شما عبرت‌گیرند.
‏نرود مرغ‌ سوی‌ دانه‌ فرازچون‌ دگر مرغ‌ بیند اندر بند
‏پند گیر از مصائب‌ دگران‌تا نگیرند دیگران‌ ز تو پند
‏دوست‌ در دین‌ و اعتقادات‌، رفتار و کردار و زندگی‌ انسان‌ اثر می‌گذارد واساساً معیار و میزان‌ قضاوت‌ دیگران‌ دربارة‌ انسان‌ است‌. علی‌(ع) می‌فرماید:
‏هر کس‌ را از آن‌ که‌ دوست‌ او است‌ می‌شناسند.
‏تو اوّل‌ بگو با کیان‌ دوستی‌من‌ آنگه‌ بگویم‌ که‌ تو کیستی‌
‏اهمیّت‌ دوست‌ و نقش‌ آن‌ در زندگی‌ انسان‌، انکارناپذیر است‌؛ به‌ گونه‌ای‌که‌ می‌توان‌ گفت‌ خویشاوندان‌ نیز برای‌ استحکام‌ روابط‌ خویش‌ به‌ دوستی‌ بایکدیگر نیازمندند. علی‌(ع) می‌فرماید:
‏دوستی‌ پدران‌ پیوند خویشاوندی‌ در میان‌ فرزندانشان‌ است‌ و نیازخویشاوندان‌ است‌ و نیاز خویشاوندی‌ به‌ دوستی‌، از نیاز دوستی‌ به‌خویشاوندی‌ بیش‌تر است‌.
‏البته‌ ـ چنان‌که‌ قبلاً نیز گفته‌ شد ـ گوشه‌نشینی‌ و تنها زندگی‌ کردن‌ از دوستی‌با ناشایستگان‌ بهتر و سودمندتر است‌. امیرمؤمنان‌(ع) یاران‌ و پیروانش‌ راچنین‌ اندرز می‌داد:
‏همنشین‌ صالح‌ و شایسته‌ بهتر از تنهایی‌ است‌؛ ولی‌ تنهایی‌ از همنشین‌بد بهتر است‌.
‏بنابراین‌ باید قبل‌ از گزینش‌ دوست‌، افراد را بیازماییم‌؛ زیرا
‏کسی‌ که‌ ناسنجیده‌ و بدون‌ آزمایش‌ با دیگران‌ پیمان‌ دوستی‌ می‌بندد،ناچار باید به‌ رفاقت‌ اشرار و فاسدان‌ تن‌ در دهد.
 
‏امیر مؤمنان‏‌‏(ع) و معیارهای‏‌‏ روابط‏‌‏ اجتماعی‏‌
‏ 
‏ای‌ پسرم‌، نفس‌ خود را میزان‌ میان‌ خود و دیگران‌ قرار ده‌، پس‌ آنچه‌ راکه‌ برای‌ خود دوست‌ داری‌، برای‌ دیگران‌ نیز دوست‌ بدار و آنچه‌ را که‌برای‌ خود نمی‌پسندی‌، برای‌ دیگران‌ مپسند. ستم‌ روا مدار، آن‌ گونه‌ که‌دوست‌ نداری‌ به‌ تو ستم‌ شود. نیکوکار باش‌، آن‌ گونه‌ که‌ دوست‌ داری‌به‌ تو نیکی‌ کنند؛ و آنچه‌ از دیگران‌ زشت‌ می‌شماری‌ برای‌ خود نیززشت‌ بدان‌؛ آنچه‌ نمی‌دانی‌ نگو، گرچه‌ آنچه‌ می‌دانی‌ اندک‌ است‌؛ آنچه‌دوست‌ نداری‌ به‌ تو نسبت‌ دهند، دربارة‌ دیگران‌ مگو. بدان‌ که‌خودبزرگ‌بینی‌ و غرور، مخالف‌ راستی‌ و آفت‌ عقل‌ است‌؛ نهایت‌کوشش‌ را در زندگی‌ داشته‌ باش‌ و در فکر ذخیره‌ سازی‌ برای‌ دیگران‌مباش‌. آنگاه‌ که‌ به‌ راه‌ راست‌ هدایت‌ شدی‌، در برابر پروردگارت‌ از هرفروتنی‌ خاضع‌تر باش‌.
‏رازهای‏‌‏ پیدایش‏‌‏ و بقای‏‌‏ دوست
‏‌
‏از نظر علی‌(ع) ناتوان‌ترین‌ مردم‌ کسی‌ است‌ که‌ نتواند دوستی‌ بیابد و از اوناتوان‌تر کسی‌ است‌ که‌ دوستانش‌ را از دست‌ بدهد. بررسی‌ علل‌ پیدایش‌ وبقای‌ دوستی‌ از مهم‌ترین‌ مسائلی‌ است‌ که‌ انسان‌ باید به‌ آن‌ توجّه‌ کند. این‌عوامل‌ بسیار متعدد است‌. در نگاه‌ امام‌ علی‌(ع) بخشی‌ از عوامل‌ پیدایش‌ وبقای‌ دوستی‌ عبارت‌ است‌ از:
‏ 
‏أ. سازگاری‌ جان‌ها
‏جان‌ها چون‌ سپاهیان‌ مجهزند. آن‌ها که‌ یکدیگر را بشناسند، الفت‌می‌گیرند و آن‌ها که‌ یکدیگر را نشناسند، اختلاف‌ می‌یابند. گاه‌ انسان‌، با آن‌ که‌برای‌ نخستین‌ بار شخصی‌ را دیده‌ است‌، گرایشی‌ خاص‌ به‌ او احساس‌ می‌کند.این‌ پدیده‌ رهاورد آشنایی‌ و همانندی‌ روان‌ها است‌.
‏هر گاه‌ جان‌ انسان‌ همانند خویش‌ را پیدا کند، خود به‌ خود به‌ او گرایش‌می‌یابد. علی‌(ع) فرزندانش‌ را چنین‌ وصیت‌ فرموده‌ است‌:
‏فرزندانم‌! دل‌ها سپاهانی‌ فراهم‌آمده‌ هستند که‌ با دوستی‌ به‌ یکدیگرمی‌نگرند و به‌ وسیلة‌ آن‌ با یکدیگر رازگویی‌ می‌کنند. در باب‌ دشمنی‌نیز چنین‌ است‌، پس‌ اگر کسی‌ را بی‌ آن‌ که‌ خود به‌ سوی‌ شما پیش‌دستی‌کرده‌ باشد، دوست‌ داشتید، بدو امیدوار باشید و هرگاه‌ کسی‌ را بی‌ آن‌که‌ بدی‌ از او به‌ شما رسیده‌ باشد، دشمن‌ داشتید، از او بپرهیزید.
جان‌ها را شکل‌هایی‌ است‌. پس‌ آنان‌ که‌ هم‌ شکل‌ یکدیگرند، با هم‌موافقت‌ خواهند کرد و مردم‌ به‌ هم‌شکلان‌ خود گرایش‌ بیش‌تری‌دارند.
‏چنان‌که‌ ملاحظه‌ می‌شود، بر اساس‌ این‌ حقیقت‌، اقتضای‌ جان‌های‌ نیک‌دوستی‌ با جان‌های‌ شایسته‌ و اقتضای‌ جان‌های‌ شرور پیوستن‌ به‌ جان‌های‌شرور است‌. امام‌ علی‌(ع) می‌فرماید:

 

دانلود فایل

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.