دانلود مقاله زندگی انسان بعد از دنیا 50 ص

دانلود مقاله زندگی انسان بعد از دنیا 50 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 49 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏ ‏آ‏خرت ‏ ‏ ?‏
‏زندگی انسان بعد از دنیا
‏خدای تعالی برای ما خیر می‏‌‏دهد که انسان از این دنیا که محل حیات اجتماعی ‏اوست، به عام دیگری به نام برز‏خ و سپس به عالم آخرت کوچ می‏‌‏کند، ولی روش زندگانیش بعد از این دنیا، انفرادی است، یعنی‏ ارتباطی با تعاون اجتماعی ندارد و به کمک ‏و همکاری دیگران نیازمند نیست و تنها وجود خودش ‏در تمام ‏شوون ‏حیاتی موثر خواهد بود.
‏اگر این نظام طبیعی و نوامیس مادی که در در این عالم مشاهده می‏‌‏شود، در عوالم بعدی نیز حکمفرما بود، ناچار باید زندگانی برزخی و اخروی هم مانند حیات دنیوی بر اساس اجتماع و تعاون استوار باشد، ولی انسان ‏همین‏‌‏که از این عالم رخت بربست، دیگر این جریانات را پشت سر انداخته و متوجه پروردگارش ‏می‏‌‏شود. دیگر اثری از علوم عملی که ویژه‏‌‏ی محیط اجتماع و کار است، نمی‏‌‏ماند، دیگر لزوم استخدام و تصرف و مدنیت و اجتماع تعاونی و سایر احکام و قضاوت‏‌‏هایی که در دنیا دارد، بی‏‌‏مورد خواهد بود‏، ‏تنها انسان است ‏و اعمالی که انجام داده و نتایج نیک و بد آنها.
‏از این پس چهره‏‌‏ی حقایق بی‏‌‏پرده جلوه‏‌‏گر شده و خیر باعظمتی که مورد اختلاف بود، ظاهر می‏‌‏شود. در آیه‏‌‏ی 80 سوره‏‌‏ی مریم می‏‌‏فرماید:
‏ ‏آ‏خرت ‏ ‏ ?‏
‏«‏و نرثه ‏ما یقول و یاتینا فردا‏»‏ ‏و در آیه‏‌‏ی 94 از سوره انعام می‏‌‏فرماید: ‏«‏و لقد جئتمونا فرادی کما خلقنا کم اول مره ترکتم ما خولنا کم و اظهور کم و ما نری ‏معکم شفاء کم الذین کنتم زعمتم انهم فیکم شرکاء لقد تق‏طع ینکم و ضل عنکم ‏ما کنتم تزعمون‏»
‏و امثال این آیات زیاد است و چنانکه می‏‌‏بینید از این‏‌‏ها استفاده می‏‌‏شود که روش زندگانی ‏انسان بعد از دنیا عوض شده و دیگر بطور اجتماع و همکاری زیست نمی‏‌‏کند و علومی را که در این عالم اختراع کرده، بکار نمی‏‌‏بندد و جز از میوه‏‌‏ی علم و نتیجه‏‌‏ی کار و کوشش خود بهره‏‌‏ای نمی‏‌‏برد، حقیقت اعمالش در آن عالم ظاهر می‏‌‏شود و به پاداش آنها می‏‌‏رسد.
‏کان الناس امه واحده
‏«‏ناس‏»‏ یعنی تعدا‏د‏ی‏ ‏انسان که گرد هم جمع شده‏‌‏اند. ‏«‏امه‏»‏ یعنی گروه انسان‏‌‏ها و گاهی به مناسبتی بر یک نفر هم اطلاق می‏‌‏شود. در آیه‏‌‏ی 120 از سوره‏‌‏ی نحل می‏‌‏فرماید: ‏«‏کان ابراهیم امه قنتالله‏»‏ ‏و گاهی بر زمان نسبتاً طولانی اطلاق می‏‌‏شود. ‏در آیه‏‌‏ی 45 از سوره‏‌‏ی ‏یوسف می‏‌‏فرماید: ‏«‏و ادکر بعدامه‏»‏ یعنی بعد از سال‏‌‏ها، به یادش آمد‏ و در آیه‏‌‏ی 8 از سوره‏‌‏ی ‏هود می‏‌‏فرماید: ‏«‏و لئن اخرنا عنهم العذاب الی امه معدوده لیقولن ما یحبسه‏»‏ ‏یعنی اگر عذاب ‏را از ایشان چند سال به تاخیر اندازیم، خواهند گفت چه مانع آن شده،